劝耕二首 其一

注音版

quàn gēng èr shǒu qí yī劝耕二首 其一sòng dài宋代wú yuān吴渊
xì ǎi qīng yān nòng wǎn qíng.细霭轻烟弄晚晴。liáo qū xiǎo duì chū chéng yīn.聊驱小队出城闉。jiāng quán shí gāo huāng liáo.□将泉石膏肓疗。wèi shí lú shān miàn mù zhēn.为识庐山面目真。gǔ diàn sōng huáng wú shèng xià.古殿松篁无盛夏。zhāi chú sǔn jué yǒu yú chūn.斋厨笋蕨有馀春。dào páng chǔ chù wén liú shuǐ.道旁处处闻流水。yī bù shēng huáng gèng kě rén.一部笙篁更可人。