某到郴几两月适当重阳而菊犹未开然江山清远又仙佛所居有足乐者因成鄙句以写离忧

注音版

mǒu dào chēn jǐ liǎng yuè shì dàng chóng yáng ér jú yóu wèi kāi rán jiāng shān qīng yuǎn yòu xiān fó suǒ jū yǒu zú lè zhě yīn chéng bǐ jù yǐ xiě lí yōu某到郴几两月适当重阳而菊犹未开然江山清远又仙佛所居有足乐者因成鄙句以写离忧sòng dài宋代lǐ guāng李光
chóng yáng cóng gǔ duō shāng gǎn.重阳从古多伤感。zhú kè nán lái zhòng tàn jiē.逐客南来重叹嗟。jìng lǐ dàn jīng tiān bái fà.镜里但惊添白发。zūn qián yóu wèi jiàn huáng huā.樽前犹未见黄花。qiú xiān dùn jué sān shān jìn.求仙顿觉三山近。chéng fó wú lìng yī niàn chà.成佛无令一念差。xí qì píng shēng dōu sǎo jǐn.习气平生都扫尽。gèng píng jú shuǐ xǐ chén shā.更凭橘水洗尘沙。