平都山硖中胜处余思欲一到而不能近得予弟书

注音版

píng dōu shān xiá zhōng shèng chù yú sī yù yí dào ér bù néng jìn dé yǔ dì shū平都山硖中胜处余思欲一到而不能近得予弟书sòng dài宋代cháo gōng sù晁公溯
shā hén yè zhǎng chūn liú shēng.沙痕夜涨春流生。wēi fēng bù qǐ bō wén píng.微风不起波纹平。yún jiān xuàn zhuǎn shī yān shù.云间眩转失烟树。qīng zhōu zhí xià fú ōu jīng.轻舟直下凫鸥惊。lǔ shēng yù chū hán fēng wān.橹声欲出含风湾。zhōu rén yǐ zhǐ píng dōu shān.舟人已指平都山。xiān gōng wú rén suǒ chūn rì.仙宫无人锁春日。cāng yān mò mò sōng shēng hán.苍烟漠漠松声寒。zhé xiān bīn tiān shàng liáo kuò.谪仙宾天上寥廓。sān bǎi nián lái wú cǐ lè.三百年来无此乐。zhī jūn cǐ yóu dài qí jué.知君此游殆奇绝。xiá zhōng shān chuān qǐ yún è.硖中山川岂云恶。xī nián xiāng qī yù tóng wǎng.昔年相期欲同往。liú luò kōng shān zǔ qīng shǎng.流落空山阻清赏。xìng gōng suī bú jiàn tiān tāi.兴公虽不见天台。zhí bǐ yóu néng jì xiá xiǎng.执笔犹能寄遐想。