与孙自修祝和甫读宛陵山谷诗

注音版

yǔ sūn zì xiū zhù hé fǔ dú wǎn líng shān gǔ shī与孙自修祝和甫读宛陵山谷诗sòng dài宋代chéng yǒng qí程永奇
sūn jūn chū wǎn líng.孙君出宛陵。méi shī dú bù xǐ.梅诗独不喜。zhù huáng shì tōng jiā.祝黄世通家。yú cǐ gèng zī huǐ.于此更訾毁。xiá rì kòu wǒ mén.暇日扣我门。xiāng yǔ qiú zhèng shǐ.相与求正始。gǎn shù guò tíng wén.敢述过庭闻。yòng gào èr sān zi.用告二三子。jié pāi guì xiáng huǎn.节拍贵详缓。yán yǔ jiè fú mí.言语戒浮靡。wú yīn nèi jīn pán.无因内金盘。suì yàn gǔ léi xǐ.遂厌古罍洗。wú huò biàn zhēng shēng.无惑变徵声。yǎ yuè chéng nì ěr.雅乐成逆耳。pì rú xué shū rén.譬如学书人。qiān lǜ zōng èr mǐ.牵率宗二米。yī guān yáo xī tiē.一观繇羲帖。qì zǒu què qiān lǐ.弃走却千里。jiǔ fāng xiāng shén jùn.九方相神骏。kěn yǔ lí huáng chǐ.肯与骊黄齿。fēn fēn bài guān shuō.纷纷稗官说。ér mèi zhū sì lǐ.而昧洙泗理。shì shì nán jù chén.世事难具陈。qǐ bì zài wén shì.岂必在文士。bù gǔ wú chéng kuī.不鼓无成亏。wú yù shī zhāo shì.吾欲师昭氏。