憨山师自岭南寄楞伽新疏并书赋答凡三首时大师以弘法罹难废东海禅席遣戍南荒 其一

注音版

hān shān shī zì lǐng nán jì léng jiā xīn shū bìng shū fù dá fán sān shǒu shí dà shī yǐ hóng fǎ lí nàn fèi dōng hǎi chán xí qiǎn shù nán huāng qí yī憨山师自岭南寄楞伽新疏并书赋答凡三首时大师以弘法罹难废东海禅席遣戍南荒 其一míng dài明代fǎ gǎo法杲
shī yú rè hǎi fàng cí háng.师于热海放慈航。dān jiǎo zhū yá xìn miǎo máng.丹徼朱厓信渺茫。tiān yì nì fú jīn cè zhàng.天意逆扶金策杖。jūn ēn fān qǐ tiě yī shang.君恩翻起铁衣裳。shān huí xiàng jùn fēng yān hēi.山回象郡风烟黑。shēn yǐ mán fāng rì yuè huáng.身倚蛮方日月黄。jīn xī duǎn gē liáo dāng xī.今夕短戈聊当锡。lián huā yóu zài shé duān xiāng.莲花犹在舌端香。