满江红·和王夫人满江红韵以庶几後山妾薄命之意

注音版

mǎn jiāng hóng hé wáng fū rén mǎn jiāng hóng yùn yǐ shù jī hòu shān qiè bó mìng zhī yì满江红·和王夫人满江红韵以庶几後山妾薄命之意sòng dài宋代wén tiān xiáng文天祥
yàn zi lóu zhōng.燕子楼中。yòu ái guò jǐ fān qiū sè.又捱过、几番秋色。xiāng sī chù qīng nián rú mèng.相思处、青年如梦。chéng luán xiān quē.乘鸾仙阙。jī yù àn xiāo yī dài huǎn.肌玉暗消衣带缓。lèi zhū xié tòu huā diàn cè.泪珠斜透花钿侧。zuì wú duān jiāo yǐng shàng chuāng shā.最无端、蕉影上窗纱。qīng dēng xiē.青灯歇。 qǔ chí hé.曲池合。gāo tái miè.高台灭。rén jiān shì.人间事。hé kān shuō.何堪说。xiàng nán yáng qiān shàng.向南阳阡上。mǎn jīn yǒu xuè.满襟有血。shì tài biàn rú fān fù yǔ.世态便如翻覆雨。qiè shēn yuán shì fēn míng yuè.妾身元是分明月。xiào lè chāng yī duàn hǎo fēng liú.笑乐昌、一段好风流。líng huā quē.菱花缺。