伤春

注音版

shāng chūn伤春táng dài唐代lǐ chāng fú李昌符
jí shì chūn fēng jǐn.即是春风尽。réng zhān yè yǔ guī.仍沾夜雨归。míng cháo gèng lái cǐ.明朝更来此。jiān kǒng luò huā xī.兼恐落花稀。