听杜山人弹胡笳

注音版

tīng dù shān rén dàn hú jiā听杜山人弹胡笳táng dài唐代róng yù戎昱
lǜ qín hú jiā shuí miào dàn.绿琴胡笳谁妙弹。shān rén dù líng míng tíng lán.山人杜陵名庭兰。dù jūn shǎo yǔ shān rén yǒu.杜君少与山人友。shān rén méi lái jīn yǐ jiǔ.山人没来今已久。dāng shí hǎi nèi qiú zhī yīn.当时海内求知音。zhǔ fù hú jiā rù jūn shǒu.嘱付胡笳入君手。dù líng gōng qín sì shí nián.杜陵攻琴四十年。qín shēng zài yīn bù zài xián.琴声在音不在弦。zuò zhōng wèi wǒ zòu cǐ qū.座中为我奏此曲。mǎn táng xiāo sè rú qióng biān.满堂萧瑟如穷边。dì yī dì èr pāi.第一第二拍。lèi jǐn é méi méi fān kè.泪尽蛾眉没蕃客。gèng wén chū sài rù sāi shēng.更闻出塞入塞声。qióng lú zhān zhàng nán wéi qíng.穹庐毡帐难为情。hú tiān yù xuě sì shí xià.胡天雨雪四时下。wǔ yuè bù céng fāng cǎo shēng.五月不曾芳草生。xū yú cù zhěn biàn gōng zhēng.须臾促轸变宫徵。yī shēng bēi xī yī shēng xǐ.一声悲兮一声喜。nán kàn hàn yuè shuāng yǎn míng.南看汉月双眼明。què gù hú ér cùn xīn sǐ.却顾胡儿寸心死。huí hú shù nián shōu luò yáng.回鹘数年收洛阳。luò yáng shì nǚ jiē qū jiāng.洛阳士女皆驱将。qǐ wú fù mǔ yǔ xiōng dì.岂无父母与兄弟。wén cǐ āi qíng jiē duàn cháng.闻此哀情皆断肠。dù líng xiān shēng zhèng cǐ dào.杜陵先生证此道。shěn jiā zhù jiā jiē jué dǎo.沈家祝家皆绝倒。rú jīn shì shàng yǎ fēng shuāi.如今世上雅风衰。ruò gè shēn zhì cǐ shēng hǎo.若个深知此声好。shì shàng ài zhēng bù ài qín.世上爱筝不爱琴。zé míng cǐ diào nán zhī yīn.则明此调难知音。jīn zhāo cù zhěn wèi jūn zòu.今朝促轸为君奏。bù xiàng sú liú chuán cǐ xīn.不向俗流传此心。