满江红（次韵西叔兄咏兰）

注音版

mǎn jiāng hóng cì yùn xī shū xiōng yǒng lán满江红（次韵西叔兄咏兰）sòng dài宋代wèi le wēng魏了翁
yù zhì jīn xiàng.玉质金相。zhǎng zì shǒu jiān tíng àn shì.长自守、间庭暗室。duì huáng hūn yuè lěng.对黄昏月冷。méng lóng wù.朦胧雾＿。zhī wǒ zhě xī cháng wǒ guì.知我者希常我贵。yú rén bù jí ér rén jí.于人不即而人即。bǐ yún yún mán zì yuàn líng jūn.彼云云、谩自怨灵均。shāng lán zhí.伤兰植。qū píng zi jiàn fèn shì zhī bú jiàn zhī.屈平、子建愤世之不见知。lí sāo cháng yǐ lán zì kuàng.《离骚》常以兰自况。ér zi jiàn yì wèi qiū lán kě yù guì shù dōng róng.而子建亦谓秋兰可喻桂树冬荣。tí jué luàn.鶗鴂乱。chūn fāng jì.春芳寂。luò wěi jiào.络纬叫。chí yīng zhāi.池英摘。wéi guó xiāng nài jiǔ.惟国香耐久。sù qiū tóng dé.素秋同德。jì xiàng jìng zhōng guān xìng fēn.既向静中观性分。piān yú fā chù zhī shēng sè.偏于发处知生色。dài dào tóu shēng chòu liǎng wú shí.待到头、声臭两无时。zhēn wén shí.真闻识。